سیستم اعلام حریق آدرس پذیر (دیجیتال)

سیستم های اعلام حریق به طور کلی صرفا جهت هشدار آتش سوزی یا نشت گازهای سمی می باشد و در دو نوع آدرس پذیر و متعارف (کانورشنال) وجود دارند.

اغلب سیستم های اعلام حریق از طریق اتصال کابلی که بین قطعات است وقوع آتش سوزی را اعلام می کنند.  اما در بعضی موارد به خاطر پیش بینی نشدن سیم کشی از قبل، از نوع بیسیم (وایرلس) این لوازم استفاده میشود که از نظر نام قطعات، فرقی با نوع کابلی ندارد اما به لحاظ اقتصادی به صرفه تر است چراکه مصرف آنها بسیار کمتر است.

در سیستم اعلام حریق دیجیتال، در تکنولوژی قطعات و مشخصات آن تفاوتهایی وجود دارد اما به جز دستگاه مرکزی و آلارم های (آژیر و فلاشر یا آژیر فلاشر) برخی شرکت های سازنده نام و شکل ظاهری قطعات دیگر تفاوتی ندارد.

 دستگاه کنترل پنل مرکزی دارای یک صفحه دیجیتالی است، که موقعیت قطعه ای را که عمل کرده نشان میدهد و از نظر واحد نام دستگاه به آن لوپ گفته میشود. تعداد قطعات ورودی در هر لوپ به نسبت سیستم اعلام حریق آنالوگ بسیار بیشتر و موقعیت نصب آنها به صورت حلقه میباشد و تا 16 لوپ وجود دارد.

لازم به ذکر است سیستم اعلام حریق دیجیتال بیشتر در مجتمع های تجاری بزرگ ، هتل ها ، بیمارستانها ،برج ها و مجتمع های مسکونی بلند مرتبه استفاده میشود.